Mijn blogs zullen een persoonlijke insteek hebben over mijn bezigheden. Ik ben deze eerste blog begonnen nog voor ik online ging. Op dit moment ben ik nog steeds mijn website aan het bouwen en vullen met pagina’s en teksten. Er komt nogal wat bij kijken! Wat wil je lezen op een website? Wat wil ik zelf vinden als ik een website bezoek? Algemene informatie in ieder geval. Wat is het aanbod? Past dat bij mij? Ik vraag mijn bezoekers, ja jou dus, naar jouw mening en input! Mail me op jessica@byjessworks.nl Mis je iets? Heb je een leuk idee? Schroom niet!
‘Daar moet je iets mee doen!’
Vorig jaar maart heb ik By Jess Creativity & Photography in laten schrijven bij de Kamer van Koophandel. De vraag naar mijn inzet werd steeds groter en gesteund door “daar moet je iets mee doen!” heb ik deze stap dan toch genomen. Met wel wat bevende beentjes ben ik binnen gestapt. Het voelde als een hele serieuze stap. Een nodige stap, ja. Al moet er nog de nodige vorm aan worden gegeven. Ik had mijn camera en mijn creativiteit, meer had ik niet nodig! Dacht ik…
Toen lag alles stil.
Toen kwam Corona. De pandemie… Alles werd stil gelegd. Horeca ging sluiten en de beurs Wonen&Co in Groningen waar ik stond, werd halverwege de dag stopgezet. Wat gebeurt er allemaal? Eerst waanden we ons hier in het Noorden van Nederland nog relatief veilig qua besmettingen, maar toen kwam het steeds dichterbij. Geen workshops meer bij Fabryk Design en de eerste echte opdracht van foto’s voor een website werd ook afgeblazen.
Ik ontwikkelde bijna smetvrees en ik heb mijn handen kapot gewassen. Velen met mij denk ik. Ik vond het allemaal wel een beetje ‘eng’, maar ik vond toch mijn modus hierin. Aan de andere kant vond ik het ook wel weer lekker… Back to Basic. Veel tijd met het gezin. Bij onze pubers kwamen de muren op hen af, maar ook zij vonden uiteindelijk de rust.
School werd het meest gemist. In het begin heerste er een juichstemming natuurlijk. “Yay, we hoeven niet naar school!”, maar dat werd later toch heel anders ervaren. Juist het contact met de docenten en medeleerlingen was een groot gemis. School heeft een hele andere waarde gekregen, voor in ieder geval de oudste van inmiddels 19. De jongste kreeg de praktijklessen nog op school, dus dat liep gewoon door. Net als mijn administratieve werk en het werk van mijn man. Wij hebben dat ‘opgesloten gevoel’ dan ook niet ervaren. Wel werd de sociale interactie gemist met familie en vrienden, maar swa, “dat moet dan maar even”. Maar de ‘huidhonger’ groeide en groeide… Ik heb vaak gedacht aan de ouders die door deze pademie verplicht moesten thuiswerken. Ondertussen de kinderen met hun koppies bij de thuislessen te houden en dat in een appartementje op ‘3 hoog achter’. Geen wonder dat zoveel mensen het terras weer op wilden. Massaal in het Vondelpark hun ontspanning zochten. Wij hadden ons werk buiten de deur en onze heerlijke tuin…. Gelukkig!
We kunnen weer!
We staan aan de vooravond van het loslaten van alle Corona maatregelen. Het is bijna niet voor te stellen. De deur uitstappen zonder te checken of je dat rottige mondkapje wel mee hebt. Weer lippenstift op kunnen doen als je buiten de deur gaat, zonder dat deze uitgesmeerd is aan de binnenkant van je mondkapje. Geen beslagen brillenglazen meer! De anderhalve meter regel vervalt, wat gewoonweg betekent dat je eindelijk weer toe kunt geven aan de huidhonger en jij je weer normaal bewegen kunt, ook binnen iemands ruimte. Die voorheen op een halve meter was, nu anderhalve meter is. Ik vraag me echt af of dit weer wennen zal zijn. Of is het inmiddels zo normaal geworden en is het zo in ons onderbewustzijn geworteld, dat we een stap aan de kant blijven doen? Vanaf volgende week, 25 februari 2022, gaan we het beleven.
Maar 2022 wordt het eerste jaar dat ik echt officieel aan het werk kan! Ik heb voor de eerste paar maanden twee trouwreportages gepland staan, waar ik enorm naar uit kijk! En binnenkort schaf ik een nieuwe camera aan, waarmee ik nog meer kwaliteit kan leveren! Mensen, ik heb er zin in!